Als je kijkt naar een penetrerende penis in een vagina en het geweld dat er plaatsvindt voorbij de schaamlippen na ontvangst van het geloosde zaad dan kan je weinig anders concluderen dat we in een gewelddadige wereld leven en dat je altijd paraat moet zijn om te vechten of verdedigen om te overwinnen. Agressie, geweld en opperste paraatheid lijkt het lot te zijn van elke cel hier op aarde. Misschien heel gek, maar dat is wat bij mij opkwam toen ik afgelopen weekend keek naar het gesprek tussen Kanye West (Ye) en Piers Morgan op YouTube.

De tweet waar de wereld om viel 

Het gesprek duurde ongeveer twee uren waarvan driekwart vooral ging om zijn tweet: 

“I’m a bit sleepy tonight but when I wake up I’m going death con 3 On JEWISH PEOPLE.”

Ervan uitgaande dat hij ‘DEF’CON bedoelde, en niet ‘death’, is dit mijn vrije vertaling: ik ben een beetje slaperig, maar wanneer ik wakker word, ga ik in ‘paraatheidsniveau 3’ tegen joodse mensen. Het DEFCON-niveau is de mate van paraatheid van het Amerikaanse leger. Bij niveau 3 is de Amerikaanse luchtmacht klaar om binnen 15 minuten te mobiliseren om te vechten bij vijandige aanvallen. 

Ye is geen antisemiet

Ik merkte al heel gauw dat Ye goede intenties heeft, maar koos voor kwetsende opruiende taal. Hij zei letterlijk, “I fought fire with fire” … “words evoke emotion”. Hij wist exact wat de kracht van zijn woorden waren. Zijn punt: antisemitisme wordt gebruikt om oneerlijke, gevaarlijke invloedrijke mensen te beschermen. Zijn woorden waren bruut en hadden de intentie om het gesprek over de onrechtvaardige behandeling van machtige invloedrijke Joden in Amerika tegen atleten en artiesten te openen. Zij zijn het kwaad.

Misschien Machiavellisme, maar Kanye’s tweet is geheiligd door het doel. Plaats het in context, zijn ‘gekke’ belevingswereld, en je zal zien dat hij oprecht agressie oproept tegen het kwaad en niet tegen de joden. Hij kan geen antisemiet zijn, zei hij ironisch, “hij heeft notabene joodse vrienden!”

Ye waant zich een profeet en voert oorlog tegen het kwaad dat racisme en ongelijkheid heet. Hij probeert de wereld tot een betere plek te maken.

De mens is een agressief wezen

De meesten van ons zien zichzelf als redelijke sociaal beschaafde mensen. We ontkennen liever onze agressieve neigingen, maar om te krijgen wat we willen is beschaving soms ver te zoeken. Hoe sympathiek we ook zijn, we blijven agressieve wezens. Zoals de negentiende-eeuwse schrijver Gustave Flaubert het zei: “Spreek zoveel als je wilt over vooruitgang. Zelfs als je de hoektanden van een tijger eruit haalt, waardoor hij alleen pap kan eten, in zijn wezen blijft het een vleeseter.” 

Kwetsen voor progressie

In mijn column over de ‘Pride’ kom ik nogal kwetsend en beledigend over, maar wie mij kent, weet dat dat nooit mijn intentie is. Ook ik wil vooruitgang zien in de strijd tegen ongelijkheid, maar ik vrees dat wij als beschaving helaas niet vooruit kunnen zonder de ander te kwetsen of te beledigen. Progressie vereist altijd buitensporigheid. Het gaat gepaard met overtredingen en het onfatsoenlijke. Of zoals Ye het opmerkt “one person’s truth can be another person’s lie”. Mijn plan is niet om mijn verontschuldiging gegijzeld te houden. Het spijt mij als ik je gekwetst heb. 

We moeten geweld minder censureren

We willen het kwaad en geweld bestrijden, maar is dat wel mogelijk? Is dat te handhaven in een wereld die is gebouwd en overleefd op agressie, vijandigheid, antagonisme en oorlogvoering? Moeten we kwaad niet met kwaad bestrijden? Zoals Ye al zei, vuur met vuur.

Op welk paraatheidsniveau sta jij om tenminste het gesprek te openen, op gang te houden en duurzame verandering door te voeren? Als we Kanye moeten geloven, moet je dat geweld minder censureren.