Anders dan vóór de Holocaust, is het nu een doodzonde om antisemiet te zijn. In Nederland is ontkenning van de Holocaust verboden op grond van het Verbeke-arrest (1997) van de Hoge Raad. De redenering is dat de historische feiten van de massavernietiging van de Joden onloochenbaar zijn, en dat ontkenning daarvan een ‘strafbare vorm van discriminatie’ (antisemitisme) is. Nu we het Nederlandse slavernijverleden in de “aller duidelijkste bewoordingen” hebben erkend, veroordeeld “als misdaad tegen de menselijkheid” en de excuses hebben gehad van het kabinet verwacht ik in 2023 een soort gelijk maatregel als in 1997. De Rutte-beschikking: de massavernietiging en ontmenselijking van de Afro-Aziaat is per 19 december 2022 onloochenbaar verklaard. Iedereen die dit ontkent in woord of daad begaat een strafbare feit. 

Een nieuw woord tegen ontmenselijking

Tijdens zijn toespraak zei Rutte: “Het is een misdadig systeem dat wereldwijd onnoemelijk veel mensen onnoemelijk veel en groot leed heeft gebracht.” Dit systeem werkt zelfs door in het leven van de mensen van vandaag. Het maakt nog steeds slachtoffers. Erkenning en veroordeling is één, maar maatregelen nemen om verdere systemische ontmenselijking tegen te gaan, is een onmiskenbaar vervolgstap dat genomen moet worden. Dat kan met een simpel, maar volgeladen woord. Een woord dat haat of vijandelijkheid tegen de menselijkheid van mensen met een achtergrond in Afrika en/of Azie, de Afro-Aziaat, betekent. Iets als anti-afriisme, anti-anthrophilisme, anti-afriphilisme, anti-nigerisme, anti-afrazianisme, of anti-zwart. Als we het toen voor de Joden konden doen, kan het hier nu ook. Dat woord omvat de vijandigheid en op vooroordelen gebaseerd beeld van de tot slaaf gemaakte Afrikanen en Aziaten. Het kan niet meer zo zijn dat de tot slaaf gemaakten, hun nazaten en iedereen die daar maar een beetje op lijkt, eeuwigdurend en systemisch als inferieuren worden behandeld. 

Systemische onrecht

In modern en beschaafd Nederland van 2022 hebben we het niet meer over barbaarse fysieke geseling en marteling of ledematen die afgehakt worden laat staan brandmerken in het gezicht. Nee, het systeem heeft zich ontwikkeld. Zoals toen wanen de ‘welbeschaafden’ zich redelijk te gedragen, maar in de praktijk zijn ze allesbehalve hoffelijk tegen het tot inferieur veroordeelde volk. Onze minister merkte dat heel gedistingeerd op in zijn toespraak. Eeuwenlange systemische ontmenselijking heeft ervoor gezorgd dat de uiterlijke kenmerken van de tot slaaf gemaakten onuitwisbare brandmerken zijn geworden voor de nazaten. Zij die het niet aankunnen worden monddood gemaakt en als minderwaardigen van de samenleving beschouwd. Discriminatie van en ongelijkheid voor de Afro-Aziaat bij werkgelegenheid, inkomen, onderwijs, huisvesting en gezondheid.  Zoals Rutte het zei: “het lot van de ene persoon is nog verschrikkelijker dan van de andere. We lezen het, we weten het, en toch is het afschuwelijke lot van tot slaaf gemaakte mensen nauwelijks te bevatten.” Maar als wij gezamenlijk volledig bewust willen handelen in dit systemische onrecht, als wij recht willen doen aan het verleden, als wij “heling in het heden” willen bewerkstelligen dan moeten we het zoeken in de liefde voor de menselijkheid van de Afro-Aziaat. Persoonlijk heb ik daarom een voorkeur voor het woord anti-afriphilisme. Haat of vijandelijkheid tegen de liefde voor de menselijkheid van de Afro-Aziaat.  

Afriphilisme als ideologie

Als wij het verhaal over het Nederlands slavernijverleden willen completeren moeten we het niet alleen in individuele daden zien, maar dus ook in de onzichtbare systemen sturing geven. Laten we daarom afriphilisme, zoals de andere ‘-ismen’ uit het verleden (communisme, kapitalisme, nationalisme, racisme, etc.) tot een nieuwe ideologie maken. Laten we onze maatschappij zo inrichten dat nieuwe neurale snelwegen ontstaan in ons brein en afriphilisme als een hereditair bezit wordt van de mensheid. Want als mensen nog steeds als minder waardevol worden gezien, blijven ze slachtoffer van het systeem, en dat betekent uiteindelijk maar één ding, namelijk dat het massavernietigingswapen dat slavernij en racisme heet, voortleeft. Laten wij daarom bij al onze handelingen bewust de vraag stellen: wat draagt dit bij aan de liefde voor de menselijkheid van de Afro-Aziaat? Alles wat hieraan afdoet moeten we veroordelen en bestraffen. Alleen dan kan het helingsproces zich voortzetten. Zoals in 1997 ‘antisemitisme’ moet nu ‘anti-afriphilisme’ als smakeloos en moreel verwerpelijk worden gezien. Haat of vijandelijkheid tegen de liefde voor de menselijkheid van de Afro-Aziaat moet strafbaar worden!